Hélt að landhelgisgæslan væru Rússar í árásarhug. Lea

Síðasta sumar fór Páll Ólafsson í sumardvöl hjá Pétri á Hvalsnesi og var þar ásamt nokkrum öðrum strákum. Eina nóttina gerist það sem batt enda á dvöl þeirra hjá Pétri. Strákarnir voru farnir sofandi þegar Pétur æðir inn til þeirra og seigir þeim að það sé einkennilegt skip úti fyrir landi. Strákarnir héldu að þetta væri einhver vitleysa í honum þannig að þeir ætluðu að fara að sofa aftur, en þá kallar Pétur á þá að koma strax fram, hann er mjög æstur og mikið niðri fyrir. Þeir komu loks fram og fóru beint út á hlað. Þeir sáu þetta dularfulla skip. "Þetta er Rússarnir" sagði Pétur, Páll spurði Pétur hvað hann vildi gera og hann sagðist ákveðinn vilja taka á móti þeim. Pétur og strákarnir röðuðu sér aftan á dráttarvélina, Pétur rétti einum strák veiðiriffil, og hinir voru með skóflur og járnkarl. Dráttar vélin kemst loks í gang en það drafst fljótt aftur á henni, svo þeir löbbuðu það sem eftir var, að þverhníptum hömrunum. Rússarnir koma ekki út. Pétur tekur riffilinn, miðar og byrjar að skjóta í átt að skipinu. Skipverjar hafa vaknað og einkenningsklæddir menn koma útá þilfarið. Það er kveikt á ljósköstörum og þeim er beint inn í víkina. En Pétur heldur áfram að skjóta. Srákarnir liggja hreyfingarlausir og Pétur er með fingurinn í gikknum. Það var einhver hamagangur um borð og allt í einu heyrist rödd úr hátalara"Landhelgisgæslan kallar! Vilduð þér vera svo vinsamlegir að leggja niður vopn"