Tyggjóinu sem ég keypti á föstudaginn mun ég aldrei gleyma...

 

Snjórinn marraði taktfast undir skónum hanns þegar hann gekk staðfastur áfram.

Hann hafði markmið og mátti ekki truflast eða láta undan freistingu. hann leit í kringum sig, svæðið var autt fyrir utan eina konu sem horfði grunnsamlega á hann. afhverju horfði hún svona á hann? vissi hún af áætlun hans? hann leit áhyggjufullur á klukkuna... hún var hálf níu. hann þurfti að flýta sér, bráðum kæmu þau, og þau máttu ekki ná honum þarna. hann kom auga á borðið, það gnæfði yfir hann eins og blóðugt altari asteka prests til forna. hann fann hjartað slá örar og andardráttinn þyngjast. "b..b..bland í poka fyrir t..tvöhundruð, takk". stamaði hann útur sér við afgreiðslukonuna. honum hafði tekist það! hann fann sigurtilfinninguna streyma um líkamann þegar hann teigði hendina uppá borðið og tók littla græna pokann. klukkan var bara 25 mín. í 9, hann hafði enn tíma.

Á leiðinni út hitti hann undarlegann mann. hann var í kjólfötun með pípuhatt og reykti stóra svarta pípu. "góðan daginn herra minn" sagði hann hátíðlega. "vilduð þér vera svo vænir að veita herramanni í nauð svosem einn hlaup orm í skiptum fyrir svolítið sem ég hef í vasa mínum. "jájá" sagði hann annars hugar og leit flóttalega í kringum sig um leið og hann veiddi hlaup orm úr pokanum. " þakka þér kærlega drenjgur minn!" sagði hann glaðlega og tróð orminum í pípuna sína sem fór að gefa frá sér undarlegann fjólubláann reyk. Maðurinn teigði sig í vasann og dró upp eitthvað í skærauðum umbúðum. hann tók við því og skoðaði það. "hvað er þe... byrjaði hann, en maðurinn var horfinn.

hann tók umbúðirnar af og við honum blasti tyggjó!(omg). "hvað er í gangi?" spurði hann sig. "ýmislegt" svaraði rödd alveg upp við hann. hann sneri sér við, en það var enginn þar. hvaðan hafði röddin komið? "ég er hérna niðri" sagði röddin. hann leit niður og sá að tyggjóið  í  hendi hans hafði andlit og var að tala við hann. "þetta getur ekki verið!" sagði hann og kastaði tyggjóinu á jörðina. hann hljóp hraðar en hann hafði nokkurn tímann fyrr þar til hann kom heim til sín. hann fór beint uppí herbergið sitt og læsti á eftir sér. "Þú getur ekki flúið frá mér, Vigfús" sagði tyggjóið fyrir framan hann. "Ég er meistari þinn núna" Múhahahahahahaha.

 

                                                                                           kv. sóla
 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband