Í fyrsta skipti... - Lea

Í fyrsta skiptið sem ég keyrði bílinn hennar mömmu, án hennar, var komið kvöld og það var mjög dimmt. Ég var ekki komin með bílpróf, ég átti að fá það eftir rúma tvo mánuði, en ég var með æfingaleyfi og var búin að vera með það í svoldin tíma. Mamma og pabbi voru í London yfir helgina. Ég á engin systkyni og þurfti því að vera ein heima. Á laugardagskvöldið komu tvær vinkonur mínar til mín og við ættluðum að horfa á mynd. Seinna um kvöldið þegar það var orðið vel dimmt úti ákváðum við að fara að aðeins út. Við klæddum okkur í úlpurnar og skóna. Þegar við vorum komnar út fyrir dyrnar og á bílastæðið hjá húsinu stóð littli bíllin hennar mömmu fyrir utan. Við litum á hvor aðra og ákváðum að fara einn rúnnt á bílnum. Við keyrðum af stað og vorum komnar útá aðal umferðargötuna í bænum, við vorum orðnar doldið hræddar, og ákváðum þá bara að keyra heim, þegar við vorum á leiðinni heim keyrðum við á annan bíl. Maðurinn koma brjálaður út og skoðaði bílinn sinn sem var doldið beiglaður, en hann settist bara inní bíl og keyrði af stað. Þannig að bið fórum bara allar heim og fórum að sofa og ákváðum að segja ekki neinum frá þessu og það frétti þetta enginn.

Lea.