Fornsögur

Mér finnst ekki gaman að lesa eitthvað endalaust um ættfræði einhverra kalla á víkingaöld og allt þetta með sæmd, hefndir og flókin ættartengsl fara illa í mig.

En ef maður lítur á þetta réttum augum eru þetta ágætis sögur. Fjalla allar um einhverja kalla sem drepa hvorn annan - "... og varð það hans bani" er mjög algengur endi á setningum í þessum bókum :P Svo getur verið allskonar húmor í þessu.

Konurnar eru líka nokkuð skemmtilegar stundum. T.d. hún Hallgerður langbrók í Njálu, sem er örugglega morðóðasta kona Íslandssögunnar. (lét drepa 3 eiginmenn sína, slatta af húskörlum og hrósaði svo manni sínum fyrir hvert víg)

 

Kv: Kristófer Ernir 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband