Niðursetningur úr Kambahreppnum verður leigubílstjóri.

Ólafur Ólafsson var eitt sinn aðeins niðursetnignur á Kambahrepp en nú hefur aldeilis ræst úr lífi hans. Hann fetaði ekki í fótspor faðir síns sem var fiskimatsmaður hjá útgerðarfyrirtæki (en rak einnig verslun) og eyddi launum sínum í drykkju. Hann átti fábrotna kjallaraíbúð með fjölskyldu sinni og þá varð Ólafur litli Ólafsson niðursetningur á Kambahreppnum þar sem hann dvaldi í 12 ár hjá annari fjölskyldu.

Efir þessi 12 ár kom Ólafur aftur til borgarinnar og sótti sjóinn og ók strætisvögnum og rútúbílum. 10 árum seinna fór hann að keyra leigubíl. Hann hóf sig úppúr mikilli fátækt og vann fyrir kjallaraíbúð inni við Bryggjusund sem var þó ekki merkilegur en samanborið við kjallara föður síns þá gat hann prísað sig sælan. Hvað ætli sé ástæðan fyrir að þessi niðursetningur á Kambahrepp gengur svo ágætlega í lífinu. Hann vildi sjálfsagt ekki vera eins og föður sinn.

Ég reikna með því að það hafi verið ástin í lífi hans sem hélt honum gangandi. Hann vissi að hann átti hafði ekki mikið á milli handanna en hann varð að vinna sér fyrir því að geta haft sæmilegt húsaskjól fyrir þau hjúin svo að þau gætu gifst og flutt inn.

 Ólafur þessi maður sem enginn hélt að yrði eitthvað úr vann sólahringum saman og var svo sannarlega dugnaðarforkur. Allt fór á þann veg að hann gat fjárfest í kjallaraíbúð inni við Bryggjusundið og gifst ástinni í lífi hans. Seinna meir eignaðuðust þau síðan fjögur börn. Það er merkilegt hvað fólk getur gert þegar það stefnir að því.

-Magga S.  

Fjórir strákar sáust skjóta máva á 17. júni. - Alma

5 strákar á aldrinum 12 - 14 sáust skjóta máva við fjöruna 17. júni s.l rétt eftir að þeir skutu skúr rétt við fjöruna. Byssuna fengu þeir hjá Benedikt Ólafsson föður eins drengsins. 
Ekki var nein ástæða fyrir skothríðinni, en strákarnir segjast bara hafa verið að skemmta sér þar sem að þessar 17. júní skemmtanir sem orðnar einungis fyrir smábörn.

'Við vorum bara að skemmta okkur' segir einn drengjanna. En alls skutu þeir 17 máva.

Borgarstjórinn hann Ársæll Jón Guðmundsson, segir þetta óhapp algerlega meinlaust þar sem að mávar eru hræðileg fyrirbæri og gera mikið af því að skemma fyrir Ólafi greyinu sem býr í skúrnum sem drengirnir skutu að fyrralagi og að strákarni hefðu í rauninni bara verið að gera bænum greiða!
Þegar drengirnir komu til okkar í viðtal á stofuna, kom í ljós að einn drengjanna meiddist harkalega við skothríðina er hann var að skjóta, hann s.s fór úr líð á hægri handlegg úr frá kippnum sem kom frá byssunni er hann tók í gikkinn.  Er hann núna í fatla og sver það við allt hans að hann muni aldrei skóta úr byssu framar.
En vinir hans eru aldeilis ekki á sama máli, þar sem að þeir báðu borgastjórann okkar hann Ársæl um starf við að skjóta máva við fjöruna.
Eftir mjög svo ójafnar sögur frá hverjum og einum þökkuðum við fyrir okkur og óskuðum þeim velfarnaðar í nýju vinnunni þeirra.

Mjólkurverkfalllið-Jón Bergur

Jóhannes vinnur við skipasmíðastöð árið 1941 og hefur gerð það lengi. Hann seigir að einn dag bannaði nasista að hafa ókeypis mjólk í kaffihléinu eins og þeir voru vanir að hafa.

Þeir voru mjög reiðir og gerðu verkfall

Jón Bergur

"Eiginkona mannsins sem lenti í slysaskoti deyr ekki ráðalaus"-Englar alheimsins ritunarverkefni, SvavaS:)

Maður eiginkonunar sem er hér í fyrirsögn heitir Þór, og hann missti augað sitt , og Ella heitir eiginkonan en hún einmitt ætlaði að taka til sinnar ráða, þó hún vorkenndi Þór mjög mikið. Hún byrjaði á því smábökubakstur og grauðgerð og seldi kökur og brauð í hús , en sú sala var stöðvuð af bakarnum í Bátasundi,sem var næsta gata fyrir ofan. En það voru ekki smákökur og brauð sem uðru stóra henanr Ellu,heldur bolluvendirnir og þótti mörgum sú tekjulind ríma allveg við vaxtarlag hennar. En hún ætlaði allavegana ekki að standa aðgerða laus og fátæk.  Hún byrjaði að selja bolluvendi og fengu þeir Páll og félagi að vera með í þeirri sölu. Og þeir höfðu með sér fjóra pappakassa fulla af vöndum og þeir áttu að fá túkall fyrir hvern bolluvönd sem þeir seldu en hún græddi alveg á þessu en náttúrulega ekkert allt of mikið. Hún vildi fá tuttugu krónur fyrir hvern vönd en henni sárnaði mjög mikið hvað lítið seldist af þessu og hversu lítinn gróða hún fékk, hún var gráti nær , en þeir jói og palli sögðu bara við hana að hún fengi bara þeirra peninga líka , að þetta væri allt í lagi að þeir þyrftu ekki að fá neitt frá henni, hún lokaði dyrunum á þá með nokkra túkalla í hendinni og þeir gengu burt.




                                                                                                                      

Bretakonungur kominn í heimsókn?

Heldur skringilega sjón er að sjá um götur Reykjavíkurborgar. Skeggjaður maður með staf gengur þar um, en hann er ekki bara venjulegur maður heldur er hann konungur Bretaveldis, eða því heldur hann fram. Ég nálgaðist þennan konunglega mann og talaði aðeins við hann til að komast að sannleikanum bak við þetta mál. Í fyrstu spurði ég hvað svo mikilvægur maður væri að gera á götum Reykjavíkur, þá sagðist hann eiga órædd mál við forseta Íslands, því það væri stríð í aðsígi. En skyndilega var ég að tala við Breskan liðsforingja sem var á leiðinni til Omaha strandar. Ekki náðist lengra samtal við hann, því hann átti  að mæta á mikilvægan stjórnar fund sem myndi endanlega afhjúpa stjórn geimveranna á lífi okkar og jörð. Ekki er víst hvort að menn sem slíkir, geðfirrtir með klofna persónuleika, ættu að vera lokaðir inni á Klepp eða undir einhverskonar umsjón en í þetta skitpi ætti það að vera í lagi þar sem að hann er ekki að setja neinn í bráða hættu með þessum skoðunum sínum. 

Frétt þessi var undir umsjón Edward Inga. 

Rigning í Osló 4 kafli

Um 10 leitið í gær voru 2 lögreglumenn að leita að gyðingum. þeir voru að elta uppi móður og dóttir hennar þær földu sig í íbúð vinar þeirra. Lögreglumennirnir voru búnir að rekja þær þangað þegar þeir komu það fóru þær út brunastigan í náttsloppunum í miðjum Nóvember. Þegar lögreglumennirnir komu inní íbúðina þá reyndu þau að vera mjög róleg og villa þeim af leið, síðan spurðu löggurnar hvert liggur þessi brunastigi, þau svöruðu út í bakgarðinn, móðirinn og dóttirinn standa út í snjónum berfættar og ískalt og snjóandi. lögreglumennirnir litast um í íbúðinni og nenna þessu ekki lengur þannig þeir fara, fóttak þeirra dó í fjarska maður heyrði kveikna á vélinni og þeir fara. Móðirinn og dóttirinn hafa staðið bak við ruslatunnurnar í 15 minútur berfættar, konan sagði honum að fara ná í þær hann fer og nær í þær hann kallar á þær það er óhætt þið getið komið núna. þær koma, þegar þær koma upp sé hann kaldarblóðugar fæturnar. móðirinn segir það var ekki langt síðan maður var að leika sér úti í snjónum. Síðan sagði kallinn, þetta er enginn leikur núna nú geisir stríð og þiðn eruð partur af því.


Stefán ^^

Bergsteinn (málari)

ég á að skrifa um hann Bergstein málara.

 

Hann bergur er grannur og hávaxinn, eins og hann Gulli sonur hans Bergs. En konan hans Bergsteins er dáin. Það er mikil sorg á heimilinu hjá þeim feðgum. Bersteinn smíðar Kassabíla og báta handa Gulla syni sínum, hann er mjög handlaginn á hluti, og þeir hjá Belgjagerðinni vilja alls ekki missa hann, því hann er svo handlaginn. Bergsteini finnst hann ekki vinna nógu mikið, og honum langar að fara í svoan "aukavinnu". Bergsteinn er líka þannig maður, að hann passi mjök mikið uppá launin sín, hann sparar mikið, raunsær á peninga. Hann gengur voðalega oft með alpahúfu.

 

PÁLL SINDRI

"Keisari norðurljósanna" gerir víðreisn um landið.

Nýjustu fréttir berast frá Kleppi þar sem Keisari norðurljósanna er að taka yfir völdum. Hann þykist geta gengið um ganga eins og ekkert sé og málað málverk og hengt þau upp útum allt hann ferðast um á vagni með þrem hestum á, hann er sagður mjög ríkur og einnig eru börn allt í kringum hann. Keisari norðurljósanna og höllin hans Kleppur að nafni. Einn daginn þegar hann fór út í garðinn sinn að gera mikilfengna styttu komu menn og tóku hann og hann talaði ekki um neitt annað en hana ömmu sína sem er á himnum. Mörgum árum síðar kom vel í ljós að Keisarinn er með völd um allt landið svo sem, sokkaverksmiðju í Hveragerði, prjónastofu  og mikið fleira hann er einnig giftur konu sem er gullfalleg. Svo reisti hann tveggjahæða hús sem er eins og austrænt musteri og stendur við malarkamb í sjávarþorpi. Skyndilega skilur Keisarinn við konuna sína og þá stakk hann uppá því að skipta húsið í tvennt og því vegna sagar hann tréstigan á milli hæðanna í sundur. Keisarinn býr auðvitað á efri hæðinni og hann sveiflar sér fram af svölunum niður kaðal þegar hann vill komast út úr húsi eða inn. En svo gerist það að Keisarinn yfirgefur húsið og kemur aldrei aftur. Hann fer svo til lögmanns sem dvelur inni á Kleppi. Þeir fluttu öll hans húsgögn út á auðan mel; og þar sitja þeir í ríki víðáttunnar.

Ekki leið um langt að hann flutti inn á Gistiheimili við Strangaholt. Hann leit mjög vel út sem spænskur aðalsmaður i smóking með hvítan trefil. Það hefur ekki heyrst í honum síðan hann hvarf inn í herbergið sitt.

Þar veit enginn um hann. Dvelst hann ? er hann dáinn ? eða lifandi ?

Það veit enginn 

-ÓLÖFEIR. 

 

Ekki ganga allir heilir til skógar

 

Þann 17. júní síðastliðinn handsamaði lögreglan sturlaðan ungan mann, krúnurakaðan, með stúdentshúfuna enn á höfði sér og með flugbeittan hníf í hendinni.   Hann var handtekinn hjá Menntaskóla Reykjavíkur þar sem hann hafði verið að ógna fyrrverandi samnemendum sínum, og mikil skelfing gekk um hópinn.  Lögreglan átti í miklu basli við að sjá um manninn og fylgdi honum þess vegna í lögreglubílnum upp á lögreglustöð.  En þar sem það náðist ekki að tala við hann eða  að spyrja hvað leiddi að þessum atburði var hann fluttur að Kleppspítalanum.  Hann var undir lögreglufylgd þriggja lögregluþjóna þar sem þeir áttu að sjá um að koma honum inn á stofnunina.  Honum var nær samstundis hent út af henni, stífur og froðufellandi líkt og í krampakasti, vegna þess að starfsfólkið gat ekki tekið við honum þar.   Honum var hent aftur inn í fangageymslu lögreglubílsins og keyrður inn á lögreglustöðina.  Orðrómar gengu um að hann hafi verið í ástarsorg eða 'lesið yfir sig', en hann hafði lengi þjást af svefnleysi.  Foreldrar hans sögðu frá því að þetta hafi smám saman verið að koma fyrir hann. 

En þegar á lögreglustöðina kom voru allir fangaklefarnir yfirfullir og var hann þess vegna var hann sendur í hegningarhúsið að Skólavörðustíg.  Allt var tekið af honum svo hann gæti ekki gert sér eða öðrum mein, nema fötin sem hann gekk í.  Daginn eftir hafði hann hins vegar barið hausnum svo fast í vegginn að stúdentshúfan hans var blóðrauð og hann hafði rifið jakkafötin sín í tætlur.   Því næst hringdu þeir aftur í Kleppspítalann sem var einnig lokaður, og sátu þeir þá uppi með hann í dágóðan tíma.  Þeir voru farnir að gefast upp á þessu ástandi og sóttu um sérfræðing sem sá sér aldrei fært um að mæta.  Þá gripu þeir til örþrifráða, lokuðu hann í kistu til frekari flutnings í annað herbergi.  Þar var hann einangraður, kviknakinn og handjárnaður og látinn þar dúsa.  Stuttu seinna var hann búinn að bíta tunguna á sér í sundur, höfuðið danglaði fram og aftur og froðan sem lak úr munnvikum hans var lituð blóði. 

Hann var nokkru seinna fluttur aftur inn á Klepp, þar sem hann dó nokkrum vikum síðar. Við krufningu unga mannsins, kom í ljós að hann hafi verið með heilaæxli sem hafði þrýst svo gífurlega á heilann að sársaukinn væri óbærilegur. 

-Aðalbjörg!

Eyvindur

Eyvindur er gamall kall sem býr fyrir ofan pál. Hann er herðabreiður, rauðbirkin með gulleit hár sem byrjað er að þynnast. Eyvindur á tvo vörubíla og vinnur á þeim. en hann hefur aðra vinnu, hún er að drepa ketti. eitt sinn þegar páll var að leika úti í garði þá kom Eyvindur með strigapoka fullan af dauðum köttum og henti honum. Eftir það hefur páll verið skít hræddur við hann. Eyvindur er ekki mikið fyrir börn, Hann er alltaf að reka þá út úr garðinum þegar þau eru að leika sér þar. Eyfindur seldi vörubílana tekur lán á íbúðina og keypti sér togara. Eftir það varð hann mun skemtilegri og í staðinn fyrir að reka krakkan ú garðinum lék hann sér með þeim. En þessi togari var bara eitthver ryðdallur og útgerðin fór hausinn. Eyvindur missti allt, meira að seigja kattastarfið. Hann lagðist í drykkju og gekk hálf sturlaður um borgina mörg ár á eftir. Leiðir Páls og Eyvindar lágu seinna saman þegar þeir fengu báðir íbúð hjá bænum í sömu blokk. Þannig endar sagan

 Sigurjón Guðmundsson